Het blijft me verbazen hoe we worden beïnvloed door onze omgeving. Natuurlijk is de wereld een stuk groter geworden. Alle culturen komen samen in ons kleine landje, Parijs is in onze achtertuin. En Australië? No problemo, ik zie je morgen! Een logisch gevolg is dat de invloeden steeds groter. Sterker te stimuleren, de sky is the limit! We beginnen op de lagere school, waar we op gewezen hoe belangrijk het is om het bereiken van een hoge Cito score. Want dat is onze toekomst afhangt! Als we geluk hebben, hebben we dan de havo-of vwo misschien terecht en van klasse 3, we moeten kiezen welke richting we willen nemen na de middelbare school. Onze toekomst is inderdaad afhankelijk! Dan komen we op minimaal HBO-up universitaire opleidingen, we af en toe een duwtje van mama en papa hield te krijgen, maar uiteindelijk zijn we toch naar die geweldige baan met een vergelijkbaar inkomen, dat grote huis, geweldige kerel met ziet er geweldig uit, je ziet er geweldig uit, krijg je super kinderen en net zo succesvol als je bent geworden. Klinkt goed, nietwaar? Kinderen van 8-9 jaar rondlopen met gsm's, meisjes van 12 lopen in kleding die ik echt ben niet van plan om te laten zien, moet alles duur, sneller en origineel. Ouders moeten nu bijna party planners, want kinderen zijn niet 'normaal' naar huis gevierd. Het interieur van een huis eruit moet zien alsof het werd gedaan door een stylist en dat geldt ook voor je uiterlijk. In uw joggingbroek naar de supermarkt voor een last minute boodschap niet gebeurt, en als je gaat om een nieuwe auto te kopen, is het bijna grappig om te bellen als je niet na te denken over wat anderen vinden.
Laat het zo realistisch weer te geven: ja, we beginnen op de basisschool. Maar de meerderheid van deze kinderen hebben net MBO niveau, half ronde de voortzetting niet afdrukt, houd dan een baan in een fabriek of als ondersteunende kracht gaat werken in het kantoor. John Doe krijgt 3 schattige kinderen, een irritanter dan de andere, de snotjes neemt u mee terug naar hun kin en ze eten met hun handen. Jan heeft een mooie vrouw thuis voor de kinderen en maakt hen wonen in het derde huis vanaf de hoek van een straat van rijtjeshuizen. Ze rijden in een oude Ford Escort en hebben elke maand moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Heel anders dan de heer en mevrouw Modal gedachte had toen ze jonger waren. Maar gelukkig deden ze!
Iedereen heeft dromen voor de toekomst! Ik droom van een prachtige boerderij aan de rand van een stad, waar mijn toekomst (natuurlijk) prachtige kinderen kunnen spelen in de modder, alle dieren kunnen beweren dat ze willen vrienden uit te nodigen alles wat ze willen. Een heerlijke thuishaven voor mijn nakomelingen. Maar aan de andere kant Ik droom van jaren te emigreren naar Sydney, grote werk en in dat mooie zonnige land wonen. Genieten van de vrijheid, een heerlijk zorgeloos leven. En ten slotte zal ik een mooie middenweg tussen deze twee dromen, zoals, of misschien mijn toekomst heel anders zal zijn om te zien. Wie weet? En aan de andere kant, wat maakt het uit? Er is niets mis met dromen: blijven doen dat vooral! Ik zal de laatste zijn om Marco Borsato zijn "Dromen zijn bedrog" zal aanhalen en het is echt voelt. Dromen zijn deel van het leven, moet je iets om voor te leven hebben. Maar waar is de realistische aspect gaan? Is het niet juist om ouders tegen hun kinderen van 9 om te zeggen dat ze geen lange telefoon te krijgen om hun kleine meisje van 12 dat er geen manier dat ze eruit zien als een slet om te gaan wandelen, en dat het OK is om gewoon een zak van chips te trakteren op school op je verjaardag?
Vergeet niet om te genieten, dat is de kreet die ik regelmatig gebruik. Geniet van de kleine dingen: met de zon schijnt op je hoofd wakker, je kleine neefje die grinnikt omdat je iets doet raar, je vriend die in zijn slaap om rond een arm omdraaien om vogels die fluiten, een dankbare glimlach te redden van iemand die je net hebt geholpen.
Op het gevaar af over te komen als een gigantische oude vrouw, vraag ik je toch: villa's, auto's, de nieuwe Gucci zak, een inkomen van 6 cijfers .. is het echt zo belangrijk?
View the original article here
No comments:
Post a Comment